Hare Krishna! Aneka koti namaskaram!
Dear Vikram Swami – It depends on the level of surrender. The lesser the surrender, the more we ask, the more we surrender, the lesser we ask. If surrender is 100%, then there is nothing to ask.
Few verses connected to the question below:
Bg 4.11 — என்னிடம் சரணடைவதற்கு ஏற்றாற் போல, நான் அனைவருக்கும் பலனளிக்கின்றேன். பிருதாவின் மகனே, எல்லா விதத்திலும் அனைவரும் என் வழியையே பின்பற்றுகின்றனர்.
Bg 4.11 — As all surrender unto Me, I reward them accordingly. Everyone follows My path in all respects, O son of Pṛthā.
Bg 9.22 — ஆனால் எனது திவ்ய ரூபத்தின் மீது தியானம் செய்துகொண்டு, களங்கமற்ற (அனன்ய) பக்தியுடன் என்னை நித்தியமாக வழிபடுபவர்களுக்கோ, அவர்களுக்கு வேண்டியவற்றைக் கொடுத்தும், அவர்களிடம் இருப்பவற்றை காத்தும் நான் பாலிக்கின்றேன்.
Bg 9.22 — But those who always worship Me with exclusive devotion, meditating on My transcendental form – to them I carry what they lack, and I preserve what they have.
யோக-க்ஷேமம் – Our swamy explains that this means, something that is ‘never’ attained before and to preserve or protect it, so it is not lost after attaining it. So that is the reason why bhagavan does not give it so ‘easily’.
Bg 18.5 —
யாகம், தானம், மற்றும் தவத்தின் செயல்களை என்றுமே துறக்கக் கூடாது; அவற்றை செய்ய வேண்டியது அவசியம். உண்மையில் யாகம், தானம், தவம் ஆகியவை மிகச்சிறந்த ஆத்மாக்களையும்கூட தூய்மைப்படுத்துகின்றன.
Bg 18.6 —
இத்தகு செயல்கள் அனைத்தும், பற்றுதலின்றி, எந்தப் பலனையும் எதிர்பார்க்காமல் செய்யப்படவேண்டும். இவற்றை ஒரு கடமையாகச் செய்ய வேண்டும், பிருதாவின் மைந்தனே, இதுவே எனது முடிவான அபிப்பிராயம்.
Bg 18.5 —
Acts of sacrifice, charity and penance are not to be given up; they must be performed. Indeed, sacrifice, charity and penance purify even the great souls.
Bg 18.6 —
All these activities should be performed without attachment or any expectation of result. They should be performed as a matter of duty, O son of Pṛthā. That is My final opinion.
Sarvam Krishnaarpanam!